Eeuwenlang bepaalden klokken het ritme van het dagelijks leven. Rond 1500 ontstond in Vlaanderen het revolutionaire idee om klokken uit te bouwen tot volwaardige muziekinstrumenten. Een mijlpaal was de plaatsing van het eerste stokkenklavier in het stadhuistorentje van Oudenaarde in 1510, precies 500 jaar geleden. Het was het begin van een beiaardcultuur die tot grote bloei kwam in de Lage Landen en die in de 20ste eeuw doorbrak in Noord-Amerika.

Vandaag is de beiaard het grootste muziekinstrument ter wereld. Wereldwijd wordt in meer dan 600 torens het klokkenspel regelmatig bespeeld. De magische muziek van klokken blijft mensen beroeren en fascineren. Maar hoe is de beiaard ontstaan? Hoe overleefden de toreninstrumenten de vele oorlogen in onze streken? En is er nog plaats voor beiaardmuziek in de samenleving van vandaag?

Luc Rombouts, zelf beiaardier van de stad Tienen en van de KU Leuven, laat de lezer kennismaken met een bijzonder stuk muziekgeschiedenis uit onze streken. Hij vertelt over oorsprong, bloei, neergang en heropbloei van de beiaarden en hun muziek. Het zijn de verhalen van de zoektocht naar de zuivere muzikale klok, de beiaard als inspiratiebron in de literatuur, het politieke gebruik én misbruik van de beiaard, de wijzigende visies over hoe klokkenmuziek moet klinken en de strijd tussen zingend brons en beiaardelektronica.

Op zaterdag 12 juni 2010 om 14.00 uur wordt het boek 'Zingend brons' officieel voorgesteld aan pers en publiek in Erfgoed- en Congrescentrum Lamot, Van Beethovenstraat 8-10, 2800 Mechelen. Na de officiële voorstelling geeft Luc Rombouts om 15.00 uur een lezing met als titel ‘Zingend brons: het verhaal van 500 jaar
beiaardkunst'.

Bron: Davidsfonds