Het museum wil samen met een partner uit de zorgsector inzetten op de levenskwaliteit van kwetsbare groepen zoals ouderen. Zo trekt Liesa met enkele collega’s naar zorgrichtingen in Gentse scholen om er te vertellen over object handling. Deze werkvorm wordt al ingezet bij personen met dementie en hun mantelzorgers. Aan de hand van onbekende erfgoedobjecten spreken ze samen over wat het object zou kunnen zijn, wat de herkomst ervan is, wat ze er mooi aan vinden … Dit zorgt voor een aangename activiteit waarbij angstgevoelens afnemen terwijl de stemming en de familiebanden versterkt worden.

Maar object handling gaat veel verder dan deze ‘erfgoedkoffer’. Zo zijn er activiteiten die bijvoorbeeld ingezet worden bij valpreventie. Deelnemers spelen een bordspel waar allerlei foto’s van vroeger in verwerkt zitten. Daarnaast worden er ook vragen gesteld over vallen. De bijzondere setting zorgt bij de deelnemers voor een heel andere motivatie en een positievere beleving. Bij seniorengym kan er ingezet worden op erfgoedthema’s als fanfares, bowling en majorettes. Erfgoed wordt dus duidelijk ingezet als tool om mee de nood aan beweging in te vullen. 

Maar niet alleen senioren behoren tot de doelgroepen van het Outreachlab. Zo wil het museum ook graag de focus leggen op mensen die levensmoeheid ervaren. In partnerschap met lokale wijkgezondheidscentra wordt nu een traject gepland rond ‘kleine gelukjes’.

Leerlingen in de zorg hebben zelf meer expertise over de noden bij de doelgroep, en zo hoopt Liesa ook echt met hen in dialoog te kunnen gaan. Ze wil ideeën uitwisselen en hen zelf laten ervaren hoe ze zo'n activiteit kunnen begeleiden.

Het is wel de eerste keer dat Liesa naar de middelbare school trekt. Ze vraagt zich onder meer af in hoeverre ze kan inspelen op de interesses van de leerlingen en hoe ze best met hen in dialoog treedt. Maar die uitdaging gaat ze niet uit de weg. Ongetwijfeld zal het OETANG-traject ook antwoorden bieden op deze vragen. Liesa overtuigt zichzelf en andere twijfelaars graag met de volgende uitspraak: 

“Je wordt gedwongen om je eigen expertise op een andere manier te bekijken en zo is dat Erfgoedklasbak-uurtje niet alleen voor hen een leerervaring maar ook voor jezelf. Leerlingen zullen immers vragen stellen of bedenkingen hebben waar je zelf niet bij stilstaat. Jezelf de ruimte geven om hierover te reflecteren, is heel belangrijk. Bovendien leren jonge mensen dat ‘grote’ museum zo op een persoonlijkere manier kennen. Ze zien een gezicht en zo kan je hen op een andere manier prikkelen en kan je sneller koppelingen maken naar hun eigen leefwereld.”