Bruggen bouwen tussen mensen, gemeenschappen ondersteunen en empoweren, dat noemen we ook wel eens makelaardij. Tijdens de conferentie in Göteborg kwamen twee heel indrukwekkende voorbeelden aan bod:

• Mal Ridges vertelde over zijn werk met de Aboriginalgemeenschappen in Australië. Hun erfgoed is nauw verbonden met het landschap waarin ze leven en het is dan ook in die context dat ze hun cultuur willen beleven. Ridges’ aanpak als facilitator of mediator van de Aboriginalgemeenschappen is bewust nederig. Zoals hij het zelf stelt wil hij niet vervallen in de 3 R’s (Reading, wRiting en aRitmatics) maar wil hij vooral de 3 L’s beoefenen (Look, Listen, Learn). Hij ontwikkelde een methode om moeilijke problemen (wicked problems) op een participatieve manier aan te pakken. Dit gebeurt via een dialoog die vooral het probleem scherper moet maken. Dit wordt aangevuld met de VIP-aanpak: eerst op zoek gaan naar de Values die van belang zijn, dan naar de Interest (de waarde voor de gemeenschap) en dan Prioriteren. Zijn doel als makelaar is nobel: uiteindelijk moet de gemeenschap het heft zelf in handen nemen zodat de makelaar helemaal overbodig is.
• Mia Geijer vertelde over een makelaardijproject met zigeuners in Zweden. Ze zoomt in op het dorp Krämarstaden waar de zigeunerbevolking is verdreven. De uitdaging hier is om twee gemeenschappen samen te laten werken aan de verdere toekomst van de site: de nakomelingen van de verdreven families en de afstammelingen van hun vijanden, de Zweedse dorpsbewoners. Verzoening en erfgoedbeheer gaan hand in hand om zo te komen tot een gedragen, bottom-upinterpretatie van de erfgoedsite. Geen eenvoudige opdracht!

Dit blogbericht kwam tot stand naar aanleiding van de conferentie: 'Re/theorising heritage'. Onze deelname aan de conferentie was mogelijk met steun van de Europese Commissie via de GRUNDTVIG-actie van het Europese ‘Een Leven Lang Leren’-programma.