Maak kennis met de Congolese, Rwandese en Burundese Belgen
In ons land wonen ongeveer 110.000 Belgische Congolezen, Rwandezen en Burundezen. Dat maakt van hen de derde grootste groep personen met een migratieachtergrond van buiten de Europese Unie. Toch lijken deze burgers weinig gekend in onze samenleving, ondanks de lange gezamenlijke geschiedenis die België met hen deelt.
In het kader van haar programma over integratie en migratie, en in het zog van de studie over de Turkse en Marokkaanse Belgen (2015), gaf de Koning Boudewijnstichting aan onderzoekers van de UCL, de ULg en de VUB de opdracht om mensen die afkomstig zijn uit deze drie landen, maar ook uit andere landen van Franstalig Sub-Saharaans Afrika, te ontmoeten en met hen het gesprek aan te gaan. Doel: deze bevolkingsgroep beter leren kennen en begrijpen hoe zij denken over een reeks onderwerpen die hen aanbelangen.
Dit onderzoek werd gevoerd bij een representatieve steekproef van 805 personen, in de drie gewesten van het land. Het resultaat is een genuanceerd portret dat kan bijdragen tot een debat met kennis van zaken. Dat is des te belangrijker omdat de personen met Afrikaanse roots zich blijvend in België hebben gevestigd. Bovendien is er ook een aanzienlijke demografische aangroei in deze bevolkingsgroep.
Volgens Sarah Demart, coördinator van het onderzoek, was de studie nodig gezien de lange gezamenlijke koloniale geschiedenis. Bijkomend feit is dat hoewel de bevolkingsgroepen goed ingeburgerd zijn, ze toch bijna volledig afwezig zijn in het publieke debat. Enkele conclusies:
- Mensen met Afrikaanse roots genieten een hoog opleidingsniveau.
- Jongeren spreken vaak meerdere talen en hebben banden met hun gemeenschap, in België en in hun land van herkomst.
- Het werkloosheidscijfer bij mensen met Afrikaanse roots is vier keer hoger dan het nationale gemiddelde.
- Discriminatie en racisme worden ervaren vanaf jonge leeftijd.
Sarah Demart roept op om het debat te openen en deze bevolkingsgroepen te laten voelen dat ze een plek hebben in de samenleving. Uit de studie blijkt dat de tweede generatie zich al meer voelt behoren tot de Belgische samenleving. We moeten ook luisteren naar de eisen van erkenning en herdenking van het koloniale verleden, meent ze. Vandaag komt de koloniale geschiedenis te weinig aan bod op school.
Bron: Koning Boudewijnstichting, Blikveld, (2017)4, pp.16-17.
Meer info:
Foto: Simon Blackley, CC BY-ND 2.0
