Hoe verzoent u een lopend gemeenschapsproject met social distancing? Voor een aantal publieks- en gemeenschapswerkers is die vraag momenteel brandend actueel. 

Voor mensen in een kwetsbare situatie is het immers allesbehalve vanzelfsprekend om te participeren aan digitale gemeenschappen. Zeker als fysiek samenkomen met anderen essentieel is om mensen in hun welzijn en geestelijke gezondheid te ondersteunen. Toch bieden digitale tools ook dan heel wat interessante mogelijkheden.

Blijf verbonden

Hoewel face-to-facecontacten in deze tijd niet mogelijk zijn, is het belangrijk om verbonden te blijven. Zelfs als u niet meer kunt samenkomen, kunt u toch op een open en eerlijke manier in dialoog gaan met partnerorganisaties en deelnemers om te detecteren welke noden er zijn. Het Engagement Team van University College Londen publiceerde een zeer goede blog met adviezen voor gemeenschapswerkers die hun projecten en hun partners willen blijven ondersteunen.

Een van hun tips is om de tijd die nu vrijkomt te gebruiken om op lange termijn te plannen en mogelijke risico's en uitdagingen in kaart te brengen. Een mogelijke manier van werken die u daarbij kan hanteren is de theory of change of het veranderingsmodel. Deze methode wordt ook toegepast door het Community Engagement Team van Horniman Museum and Gardens in Londen. Het veranderingsmodel heeft FARO zelf toegepast bij de start van het buurtproject Een brug naar Aalst Rechteroever. Dat model vormde de basis voor de uitwerking van drie thematische langetermijntrajecten die de sociale cohesie in de wijk Rechteroever moeten helpen versterken.

Digitale inclusie

Als u toch zou overwegen om uw outreachwerking online voort te zetten, dan geldt voor dit online engagement hetzelfde als voor een fysiek engagement: vraag aan de mensen wat werkt voor hen. Ga digitaal naar die plekken waar uw publiek nu al zit, en verwacht niet dat mensen naar u toe zullen komen. Tenminste, als uw publiek toegang heeft tot online platformen. Proberen die drempel te verlagen, is zonder twijfel de grootste uitdaging.

In de Noord-Engelse stad Leeds loopt alvast een inspirerend voorbeeld van hoe men digitale inclusie verbindt met sociale inclusie. Leeds Libraries startte er in 2015 met 100% Digital Leeds. Dit uitgebreide programma moet helpen om de kloof te dichten tussen de digitale dienstverlening van de stad en heel wat inwoners die hiervan geen gebruik kunnen maken omdat ze niet beschikken over digitale vaardigheden of geen toegang hebben tot het internet.

Door samen te werken met lokale organisaties tracht het project mensen te bereiken die sociaal geïsoleerd zijn, moeilijker te bereiken zijn of bepaalde noden hebben – zoals een leerachterstand, mensen met dementie en hun mantelzorgers … Met die organisaties wordt bekeken hoe de bibliotheek kan inspelen op de digitale noden van de mensen uit de betreffende regio. Zo biedt de bib tablets ter beschikking, geeft ze opleidingen om mensen uit te roepen tot Digital Champion en zijn er subsidies voor kleine projecten.

Wordt vervolgd: in een volgend blogbericht leest u meer over Local Colour, een langlopend gemeenschapsproject in Accrington in het Engelse Lancashire dat nu online voortwerkt en onderzoekt hoe het in de toekomst digitale gemeenschappen verder kan ondersteunen.

COVID-19: informatie voor de cultureel-erfgoedsector

Bent u professioneel of vrijwillig aan de slag in de cultureel-erfgoedsector en bent u op zoek naar informatie over de coronacrisis? Surf dan snel naar faro.be/corona, een themapagina waarop u alle relevante informatie gebundeld terugvindt. 

Foto: Museum Melle © Bart De Nil