Het gaat nog slechter met de economie in ons land dan iedereen dacht, waarschuwde gouverneur Luc Coene van de Nationale Bank (NBB) begin vorige week. In één adem gaf hij ook goede raad en een waarschuwing mee: “Vertrouwen is het sleutelwoord. Als consumenten en bedrijven niet terug enig vertrouwen in de toekomst krijgen, wordt het nog slechter.” De wijze woorden van de gouverneur indachtig wil FARO dan ook voluit werken aan dat vertrouwen. Vertrouwen in de (eigen) competenties van de erfgoedwerkers. Opdat organisaties en instellingen performanter en efficiënter kunnen werken en zodoende hun ‘zaken’ beter (of nog beter) op orde hebben.  

Met het nieuwe opleidingstraject ‘Erfgoed en zaken’ wil het steunpunt ook tegemoet komen aan de evaluaties van het vormingsaanbod uit 2011 en het klantenonderzoek van het jaar daarvoor. Daaruit bleek dat de reële en grote nood aan opleidingen, kennis en inzicht rond een waaier aan ‘zakelijke aspecten’. Niet alleen om afdoende te kunnen antwoorden op het economisch zwaar weer dat op ons afkomt (Coenes vaststelling indachtig), maar ook om intern en extern sterker te staan, succesvolle partnerships te kunnen uitbouwen en verder te professionaliseren.

Modulair opleidingstraject

Het traject is opgedeeld in drie modules:

• De eerste handelt over bestuurlijk beleid, met aandacht voor de bestuurlijke veranderingen (zoals de ‘interne staatshervorming’) en de gevolgen ervan voor de cultureel-erfgoedsector.
• De tweede gaat dieper in op de bedrijfsvoering van cultureel-erfgoedinstellingen in het algemeen, en personeels- en financieel beleid in het bijzonder.
• De derde en laatste biedt een introductie in de principes en technieken van de (cultuur)marketing.

Voor het overzicht van de inhoud van de drie modules en voor meer info over deelnameprijzen en hoe u moet reserveren, klik hier.

Voorproefje met kritische noten

Met de bijdragen van vier sprekers trapte FARO eind vorige week het traject af.  Een dertigtal erfgoedwerkers woonden de lancering bij.

Annick Schramme (Universiteit Antwerpen) beet met Cultural governance als tool voor meer ondernemerschap in de erfgoedsector de spits af. Om het met een boutade te zeggen: wie de wereld wil veranderen, begint best bij zichzelf. De toepassing van de principes van goed bestuur, of good governance, kan een belangrijke hefboom zijn voor cultureel ondernemerschap en het dus het creëren van dynamiek. Kernwoorden daarbij zijn 'transparantie' en een systeem van 'checks and balances' tussen de verschillende bestuursorganen. Een leidraad met vijf principes van goed bestuur biedt concrete richtlijnen om die goede balans binnen een vzw mogelijk te maken.

In april 2004 hield CultuurNet Vlaanderen haar tweede dag van de Cultuurcommunicatie, onder de roepnaam Who’s afraid of marketing? In die tijd deed het cultuurparticipatiedebat flink wat stof opwaaien. Meer aandacht voor het publiek zou wel eens ten koste kunnen gaan van de kwaliteit van het aanbod of de collectie, werd wel eens geopperd. In het kielzog van die bedenking werden de pro’s en contra’s van ‘publiekswerking’, ‘cultuurcommunicatie’ en ‘marketing’ verder uitgespit. Daarbij moest vooral ‘marketing’ (en alle negatieve associaties die het begrip torst) het vaak ontgelden. In haar bijdrage ‘Hoe belangrijk zijn marketing en communicatie?’gaf Leen Gysen (IPARC) alvast een aantal goeie redenen om uw reserves vooral opzij te schuiven, en vooral te beginnen met een marketing- en communicatiestrategie.

In de derde bijdrage schetste Luc Dekeyser (SD Worx) een beeld van hoe werken er in de (nabije) toekomst zou kunnen uitzien. De ‘Future of Work’ vertrok van de vaststelling dat de arbeidsmarkt vanaf 2014 krapper zal worden. Minder mensen met goede profielen staan ter beschikking en zij zullen dus hun eisen stellen aan hun werkgevers. Die moeten loskomen van het 'industriële model' van arbeid, dat het werk strikt limiteert tussen bepaalde uren en op een bepaalde plaats. Een flexibele werkomgeving stelt het resultaat centraal en geeft medewerkers en teams meer ruimte, meer initiatief en verantwoordelijkheid. De rol van een leidinggevende evolueert daardoor naar die van coach en facilitator voor de medewerkers. Werknemers krijgen kansen om zichzelf verder te ontplooien en kunnen hun job meer aanpassen aan hun eigen talenten en interesses. Standaard functiebeschrijvingen zijn passé, persoonlijke profielen zijn troef. Dat job craften levert een driedubbele win-win-win op: voor de medewerker, de organisatie én de maatschappij.

De laatste spreker pleitte in zijn bijdrage ‘Hoeveel manager moet een hedendaags cultuurmanager zijn?’ voor een stevige portie gezond verstand in het managen van culturele instellingen en organisaties.  Eric Krols (M HKA) deed dit aan de hand van zijn eigen functieprofiel, en stelde daarbij vragen als: ‘Welke vaardigheden worden verwacht van een zakelijk manager in de erfgoedsector?’ ‘En wat doen we als we die hypercompetente witte raven niet vinden of ons niet kunnen veroorloven?’