Het project ‘De meerwaarde van het archief’ heeft tot doelstelling nieuwe kennis te ontwikkelen en over te dragen over de wijze waarop het roerend erfgoed van architectuurarchieven kan worden ingezet om een strategie te ontwikkelen over de problematiek van omgang met waardevol maar uitgeleefd patrimonium. Bij (lokale) overheden, architecten, specialisten in restauratie en in de ruimere erfgoedwereld heerst immers een grote nood aan kennis over een kwalitatieve en duurzame omgang met het gebouwde patrimonium. Deze nood is zeer acuut voor de naoorlogse periode (jaren 50-70).

Omdat de thematiek en problematiek van deze doelstelling zeer ruim is, wordt voor de uitwerking van dit ‘toegepast erfgoedonderzoek’ vertrokken van de opportuniteit die het architectuurarchief van Renaat Braem biedt. Braem (1910-2001) geldt als één van de belangrijkste vertegenwoordigers van de naoorlogse architectuur in België. Het CVAa ziet in het archief van Renaat Braem een unieke kans om met diverse partijen die met vragen zitten over een kwalitatieve en maatschappelijk relevante hedendaagse omgang met het patrimonium van de jaren 50-70, een onderzoekstraject aan te vatten.

Concreet zal het CVAa voor het project ‘De meerwaarde van het archief’ in de eerste plaats een interdisciplinair, toegepast en ontwerpmatig onderzoek coördineren waarbij wordt vertrokken vanuit het architectuurarchief van Renaat Braem om antwoord(en) op een veel ruimere problematiek te formuleren. Uit het archief van Braem en uit het geheel van zijn gerealiseerde gebouwen wordt een doordachte selectie gemaakt van cases waarmee specialisten met diverse achtergronden op aan de slag gaan. Streefdoel is een synergie teweeg te brengen tussen archivalische en architectuurhistorische analyse, sociaal-culturele betekenissen van een gebouw of plek en creatieve ontwerpende analysekaders van architecten met het oog op de ontwikkeling van een methodiek die ruimer dan de cases van Braem toepasbaar is. Het project wil in functie hiervan erfgoedzorgers van diverse achtergrond samenbrengen met beheerders van huisvestingsmaatschappijen, architecten, restaurateurs en universitaire onderzoekers. Ook bewoners, ondernemers en kunstenaars worden betrokken in dit proces. Allen hebben eigen kennis, visies, verwachtingen en noden mbt. de architectuur van de jaren 50-70, maar slechts weinigen onder hen gebruiken momenteel architectuurarchieven in het zoeken naar kwalitatieve oplossingen voor de vraagstukken waarmee ze worden geconfronteerd.

Ten tweede zal het brede publiek kunnen kennismaken met de methodiek en met de resultaten van deze vorm van kennisverwerving doordat beide worden vertaald naar een tentoonstelling over de betekenis van archivalisch architecturaal erfgoed bij hedendaagse ontwerpoefeningen. De tentoonstelling zal unieke stukken uit het architectuurarchief combineren met audio-visueel materiaal, plannen, schetsen, scenario’s, schema’s en voorafspiegelingen van mogelijke toekomstige ruimtelijke realisaties die worden voorgesteld in tekeningen of multimedia-toepassingen, maquettes, teksten. De meerwaarde van een architectuurarchief voor actuele ruimtelijke vraagstukken wordt op een nieuwe en verfrissende manier aanschouwelijk gemaakt.