Op 10 november 2011 organiseerde FARO het colloquium Archieven 2020. Het was een moment waarop sleutelfiguren reflecteerden over de stappen die de archiefsector het komende decennium moet nemen, zonder te weten hoe die toekomst er precies zal uitzien. Veel deelnemers aan het colloquium gaven te kennen dat ze wilden verder reflecteren en werken op de lijnen die door de sprekers en tijdens het panelgesprek werden uiteengezet. Dit engagement betekende de start van een traject dat uiteindelijk zou leiden tot deze Innovatieagenda.

In een tijdspanne van één jaar stelden drie werkgroepen, samengesteld uit archivarissen uit alle geledingen van de archiefsector, een werktekst op. Deze tekst werd na feedback van verschillende belangenbehartigers door de werkgroepleden verder geboetseerd tot een Innovatieagenda.

De Innovatieagenda kwam van onderuit tot stand. Dat wil zeggen dat de doelstellingen en innovaties die worden voorgesteld een directe bijdrage leveren aan de werking van de archieven. Hiermee is deze Innovatieagenda complementair aan het PRISMA-eindrapport waarin, op een strategisch niveau, aan de Vlaamse beleidsmakers hefbomen worden aangereikt voor de uitbouw en versterking van het Vlaamse (landelijke) beleid voor cultureel erfgoed. Een betere werking van archiefdiensten leidt tot een efficiënter bestuur en een betere bedrijfsvoering, waardoor deze Innovatieagenda nauw aansluit bij wetgevende initiatieven zoals het Archiefdecreet en de interne staatshervorming. Het uitbouwen en professionaliseren van een goede efficiënte informatiehuishouding en het implementeren van innovaties, zoals open data en open access, zal ervoor zorgen dat informatie en archiefdocumenten voor iedereen beter toegankelijk worden, wat een grote maatschappelijke meerwaarde betekent.