Het IIIF 2 project voor de verdere uitbouw van het VKC-ecosysteem bestaat uit verschillende deelprojecten:
- Uitwisseling van beelden en metadata tussen het VKC- en het meemoo-ecosysteem
Het project maakte de verbinding tussen het VKC-ecosysteem en het meemoo-ecosysteem. Hierdoor worden beelden en metadata tussen beide organisaties geautomatiseerd uitgewisseld. - Meerlagige IIIF-presentaties en IIIF-annotaties
Het project probeert ook een aantal IIIF-toepassingen uit, zoals meerlagige IIIF-presentaties, maar ook een conditierapportagetool met IIIF-annotaties. - Metadatahandboek
Het IIIF
Het religieus erfgoedlandschap is volop in beweging. Uit de kerkenbeleidsplannen valt op te maken dat circa 1/3 van de bijna 1.800 parochiekerken in Vlaanderen een nevenbestemming in ruimte of herbestemming krijgt in de nabije toekomst (= publiek religieus erfgoed). Vlaanderen telt op dit moment circa 6.000 religieuzen, maar dit aantal neemt met ongeveer 500 per jaar af. Ook van de nu 770 kloosters en abdijen zal dus op korte termijn een groot deel herbestemd worden (= privaat religieus erfgoed).
Wat dan met het roerend religieus erfgoed uit de Vlaamse kerken, kloosters en abdijen? Hoe geven
Het ‘Spermalie-instituut voor doven en blinden’ herbergt enkele bijzondere erfgoedcollecties: onder andere de bibliotheek van stichter Charles-Louis Carton (1802-1863) en de collectie hulpmiddelen voor mensen met een visuele of auditieve beperking. In de periode 2016-2018 ondersteunde Erfgoedcel Brugge de inventarisatie en digitale ontsluiting van deze collecties (Erfgoedbrugge.be, Erfgoedinzicht.be, Bidoc). In 2019 werd daarenboven een waardering van de collectie hulpmiddelen voor mensen met een visuele beperking uitgevoerd. Deze focuste op de beleving van de verzameling door mensen met een
Het project ‘Inzoomen op industrieel erfgoed in België (1980-2020): registratie, digitalisering en valorisatie van bijna 5000 foto’s, incl. opstart dataprofiel’, dat liep van januari 2021 tot en met december 2023, had als doel een inhaalbeweging op diverse vlakken te maken op een unieke collectie foto’s over industrieel erfgoed in België. Het digitaliseren gebeurt procesmatig met grondige kwaliteitscontrole in functie van langdurige preservering. De registratie gebeurt diepgaand met oog voor iconografie, geografische informatie en de link met bestaande thesauri. De valorisatie betreft het
Het Gevaert Papierproject ontsluit het fotopapier en de fotodocumentatie, de verpakkingen en de stalenboeken van de historische collectie Agfa-Gevaert uit de periode Gevaert (1894-1964). In samenwerking met digitaal erfgoedexpert meemoo maken we dit materiaal en de bijhorende informatie toegankelijk als open data en linken het aan de collectie fotoverpakkingen en stalenboeken van het FOMU. Zo wordt dit de eerste referentiecollectie van die omvang in Europa. Dit maakt samenwerkingen mogelijk met gelijkaardige collecties elders. We dragen zo bij aan het behoud en beheer van dit analoge erfgoed.
Canadese archieven
‘Namen in het landschap’ focust zich op het aandeel van de Canadese troepen tijdens de Eerste Wereldoorlog. Het museum wil zoveel mogelijk van de 6.928 vermiste Canadezen wier namen op de Menenpoort in Ieper staan een tastbare plaats in het landschap geven. De Menenpoort is een monumentale herinnering aan meer dan 54.000 militairen die in Vlaanderen vermist raakten. Ze hebben geen (gekend) graf, werden niet geborgen of konden niet positief geïdentificeerd worden. Het museum wil nu de Canadese verhalen ontsluiten en bewaren voor de toekomst.
Vandaag bezoeken nabestaanden
Het project ‘Digitale inhaalbeweging’ is erin geslaagd om nagenoeg de volledige fotocollectie van het Memorial Museum Passchendaele 1917 uniform te digitaliseren volgens de CEST-standaardnormen. Dit, samen met verrijking van de reeds beschikbare metadata, resulteerde in een grondiger inzicht in de inhoud van de museale beeldcollectie. Dit inzicht resulteert in een verbetering van onze basiswerking (toekomstige tentoonstellingen, publicaties, etc.) en maakt de uitwisseling van beeldmateriaal mogelijk met geïnteresseerden en verschillende Vlaamse erfgoedinstellingen. Ten slotte legt dit project
Dit project wil werken rond de digitale registratie en ontsluiting van één specifieke soort bron, namelijk bouwtekeningen (plattegronden, constructietekeningen, ontwerpen van interieurs enz.). Die maken deel uit van een groot aantal heel diverse collecties en archieven die beheerd worden door ADVN, Amsab-ISG en Liberas.
Inhoudelijk gaat dit om bouwtekeningen van allerlei historische gebouwen en monumenten, van de hand van verschillende architecten.
De hoofdmoot van de bouwtekeningen komt uit de collectie van Amsab-ISG maar wordt aangevuld met bijzondere bouwtekeningen uit de collecties van
Hoe kunnen we op een verantwoorde manier omgaan met gevaarlijk erfgoed, en meer bepaald asbest, in de cultureel-erfgoedsector? Dat is de centrale probleemstelling van de eerste fase van dit tweejarig project, dat via een breed en sectoroverschrijdend partnerschap uitgevoerd zal worden. In lijn met de Vlaamse doelstellingen tot een Asbestveilig Vlaanderen 2040 willen we de erfgoedsector asbestveiliger maken. Om dit te bereiken zetten we in op onderzoek en sensibilisering op maat van onze sector.
DIVA beheert een deel van het bedrijfsarchief van de Brusselse firma Wolfers, een internationale speler in de ontwikkeling van art nouveau en art deco. Dit fonds omvat bronzen en rubberen mallen, negatieven en afdrukken in omslagen en ongenummerde en genummerde ontwerptekeningen.
De genummerde tekeningen op kalkpapier werden in twee reeksen opgedeeld: reeks A (# 3.217) met 4-cijferige bedrijfscode uit 1910-1968 en reeks B (# 6.100) met 6-cijferige code uit 1945-1970. Van deze deelcollectie bleef de registratie op het moment van het indienen va het dossier beperkt tot 22 items die in
