Hoe kan je muzikale of ambachtelijke tradities doorgeven aan een nieuwe generatie? In Maryland (USA) werken in het State Arts Council  twee public folklorists actief aan deze vraag. Zij ontwikkelden de volgende instrumenten en acties voor dit doel:

• Documentatie
• Festivals
• Onderzoek
• Beurzen en awards, waaronder speciale stagebeurzen om meesters hun kennis en kunde te laten overdragen

Een mooi voorbeeld van hun aanpak, is hun werk met de singing and praying bands van de zwarte gemeenschap. Deze koren ontstonden in een religieuze context en zorgden voor een gevoel van eenheid en samenhorigheid in moeilijke tijden. Samen bidden bindt! Tegenwoordig neemt het aantal leden van dit soort koren echter stelselmatig af.

De public folklorists van Maryland ondersteunen de nog bestaande koren om nieuwe doelgroepen aan te trekken. Hiervoor vindt er wel een evolutie plaats van een puur religieuze naar een meer performance context: de groepen treden nu ook buiten de muren van hun kerkgebouw op. De gemeenschap is zich bewust van de mogelijke impact van deze veranderingen en stelt zich ook vragen bij de authenticiteit van hun gezangen. De folklorists zorgen er echter voor dat de gemeenschap zelf alle controle houdt en kan beslissen om bijvoorbeeld niet langer voor buitenstaanders op te treden. De consensus die zo gecreëerd werd zorgt ervoor dat beide partijen elkaar blijven vinden en samen werken aan het behoud van deze traditie. Dit resulteerde bijvoorbeeld al in een mooie documentaire van Shane Carpenter.

Meer leest u in deze paper.

Dit blogbericht kwam tot stand naar aanleiding van de conferentie: 'Re/theorising heritage'. Onze deelname aan de conferentie was mogelijk met steun van de Europese Commissie via de GRUNDTVIG-actie van het Europese ‘Een Leven Lang Leren’-programma.