ErfGoedVoelen - Fase 1

Museum Dr. Guislain, Huis van Alijn en Erfgoedhuis Zusters van Liefde willen hun unieke expertise en aanbod op het vlak van welzijn verdiepen en uitbreiden door de handen in elkaar te slaan bij het ontwikkelen van een aanbod dat tegemoetkomt aan enkele specifieke maatschappelijke noden en behoeften. Hiervoor werd ErfGoedVoelen opgezet waarin we, samen met partners uit de zorg- en onderwijssector, onderzoek verrichten naar interventies met cultureel erfgoed en de impact ervan op levenskwaliteit.

We spelen in op signalen uit omringende wijken, wijkgezondheidscentra en zorginstellingen. Een toenemend aantal mensen, jong en oud, worden geconfronteerd met zorgnoden die leiden tot eenzaamheid, sociale isolatie en levensmoeheid. De negatieve impact is nefast voor fysieke en emotionele gezondheid, zoals chronische pijn en stemmingsstoornissen. Zorginstellingen voelen daarom een enorme nood aan een integrale benadering van zorg en levenskwaliteit, maar vinden hiervoor te weinig ondersteuning en aanbod. Een overbelasting van de mantelzorgers, het onderbemande zorgpersoneel en een te laag budget voor de sociale benadering van de zorgsector maakt dat de zorg zich blijft richten op traditionele patronen zoals hoe oud iemand kan worden, i.p.v. hoe iemand oud wil worden. Ook de zorg aan opgroeiende jongeren in kwetsbare situaties, in sociaal-economisch moeilijke situaties, in precaire gezinssituaties, in een asielprocedure of in jeugdinstellingen, staat onder druk en heeft behoefte aan innovatieve methodieken om de negatieve spiraal te doorbreken. De kansen van deze jongeren op het vlak van onderwijs en arbeidsmarkt zijn bedreigd, waardoor zij kwetsbaar worden en riskeren te belanden in eenzaamheid en sociale isolatie.

Internationaal gewaardeerde innovatieve technieken om tegemoet te komen aan deze zorgvragen zijn erfgoedmethodieken: methoden waarbij cultureel erfgoed als middel wordt ingezet bij interventies met groepen of individuen met een specifieke nood. Deze interventies gaan verder dan een rondleiding, een interactieve tentoonstelling of co-creatieve opstelling waarbij men streeft naar unieke belevenissen en het opdoen van indrukken. Innovatieve methodieken zoals object handling, object storytelling of emotion networking scheppen de mogelijkheid om een actieve rol te spelen om richtpunten te bereiken die anders te weinig of niet worden aangereikt binnen een zorgtraject. Richtpunten zoals het verhogen van sociaal kapitaal, onafhankelijkheid en veerkracht.

In ErfGoedVoelen ligt onze focus op levensmoeheid bij een beperkt aantal doelgroepen. Daarom willen wij deze specifieke expertise verder ontsluiten via praktijken, opleidingen, welzijnsbeleid en verder onderzoek. Door het trainen van zorgprofessionals die erfgoedcollecties willen gebruiken in hun werk, kunnen methoden doorgegeven worden, bv. onder collega’s. Ook delen we, samen met partners zoals FARO, de ervaringen en opgebouwde expertise met de erfgoedsector. Tot slot doen we aanbevelingen voor verder onderzoek zodat er een wetenschappelijk onderbouwd draagvlak kan groeien en we zo interventies met cultureel erfgoed binnen de welzijnssector blijven stimuleren.

Om dit te realiseren stellen Museum Dr. Guislain, Huis van Alijn en Erfgoedhuis Zusters van Liefde een projectteam en een onderzoeksteam samen. Het projectteam neemt de coördinerende rol op zich voor het toepassen van de verschillende innovatieve methodieken binnen diverse zorggroepen. Dit team bestaat uit de drie erfgoedpartners, ondersteund door twee projectmedewerkers die we specifiek voor ErfGoedVoelen aanwerven. Het onderzoeksteam bestaat uit een projectonderzoeker die voor ErfGoedVoelen wordt aangenomen, versterkt door onderzoekers van Universiteit Gent, vakgroep Sociaal Werk en Sociale Pedagogiek en van het onderzoek- en ontwikkelingscentrum (OOC) Gezondheid en Zorg van de Arteveldehogeschool. Deze onderzoekers zullen samen met bachelorstudenten (Arteveldehogeschool) en masterstudenten (UGent) de verschillende aspecten van het onderzoek opnemen.

Het project ErfGoedVoelen verloopt in drie fasen. Het onderzoeksteam streeft een optimale congruentie na tussen het project en het onderzoek.

In de EERSTE FASE zetten de drie erfgoedinstellingen vier pilootprojecten op. Elk pilootproject gaat met een andere doelgroep aan de slag en gebruikt verschillende erfgoedmethodieken om te werken aan sociaal kapitaal, onafhankelijkheid en veerkracht bij personen die levensmoeheid ervaren. In deze fase zullen onderzoekers een literatuurstudie doen, een aanvraag voor het ethisch comité indienen en vervolgens de impact van de methodiek (interventie) evalueren. Alle pilootprojecten (n=4) worden mee opgenomen in het onderzoek. Dit geeft de mogelijkheid om elk pilootproject afzonderlijk te evalueren maar ook om de verschillen tussen projecten en doelgroepen te bestuderen. Er worden aanbevelingen geformuleerd om de vier pilootprojecten te verbeteren.

In FASE TWEE gaat het project- en onderzoeksteam aan de slag met de resultaten van fase 1 en worden de aanbevelingen geïmplementeerd. De bijgestuurde pilootprojecten en het onderzoek van fase1 worden herhaald. Resultaten worden geanalyseerd en vergeleken met fase 1. Deze fase betekent het einde van de pilootprojecten. Het projectteam, ondersteund door het onderzoeksteam, legt alle resultaten vast in een allesomvattend rapport met het oog op maximale disseminatie. Iedereen die wenst te publiceren kan de gegevens uit dit rapport gebruiken. Zo kunnen studenten de resultaten verwerken in bachelor- of masterthesissen. Op basis van dit eindrapport verankeren de erfgoedinstellingen de pilootprojecten als kwaliteitsvolle zorgtrajecten binnen hun instelling.

In FASE DRIE, tevens de laatste fase, streven we een sterke verbinding na tussen alle betrokken sectoren die moet leiden tot beïnvloeding van verschillende beleidsdomeinen (welzijn, cultuur en onderwijs). In eerste instantie zetten we in op het verspreiden van opgedane expertise bij zorgopleidingen (verpleegkunde, creatieve therapie, sociaal werk, ergotherapie, …) en professionals in zorg en erfgoed. Hiervoor gaan we na op welke manier de verschillende sectoren duurzaam kunnen bereikt worden met aangepaste werkvormen, zoals workshops, lesplannen, filmmateriaal, handleidingen en tools, enz. De drie erfgoedpartners breiden ook hun informele internationale netwerken uit en zullen die formaliseren. Internationale netwerkmomenten vormen de ideale toetssteen voor de implicaties die wij uit ons onderzoek halen. Tot slot worden met het onderzoeksteam de onderzoeksresultaten geconsolideerd in nieuw verder onderzoek.

Projectresultaten

In het eerste jaar ErfGoedVoelen (EGV) werd inzicht verkregen in de betekenis en randvoorwaarden van welzijnsgerichte cultureel-erfgoedinterventies voor deelnemers. Aan de hand van vier trajecten richtte EGV zich tot verschillende groepen. Tijdens wekelijkse bijeenkomsten in de musea werden verscheidene erfgoedmethodieken ingezet. 

In De Fioretti Vitrine trad Museum Dr. Guislain op als initiatiefnemende erfgoedinstelling. De focus van het project lag op jongeren (12-16 jaar) met een complexe psychische problematiek die in Fioretti verblijven, een psychiatrische instelling voor jongeren. De zes sessies van 1,5 uur gingen – met uitzondering van één keer – telkens door op dinsdagvoormiddag. De eerste twee sessies vonden in de leefgroep plaats, de daaropvolgende vier in de atelierruimte van het museum. Waar de focus van de eerste sessies lag op object handling en kennismaken met de objecten uit de museumcollectie, verschoof die in latere sessies naar ‘maken’ als erfgoedmethodiek. Daarvoor werd samengewerkt met kunstenaar Karolien Soete. De laatste sessie werd afgesloten met een publiek toonmoment in het museum. 

Vreemd en Vertrouwd richtte zich tot duo’s van thuiswonende personen met (jong)dementie en hun mantelzorgers. De sessies gingen telkens door op dinsdagnamiddag in de Katharinazaal van het Huis van Alijn. De focus van de sessies lag uitsluitend op object handling. Centraal stonden onbekende objecten uit de museumcollecties waarvan afkomst of gebruik niet duidelijk zijn. Het bijzondere aan deze methodiek is dat ze een gelijkwaardigheid creëert tussen mantelzorgers en personen met dementie, die evenwaardig hun verbeelding kunnen laten spreken.  

Kapers op Kunst ontstond uit een samenwerking tussen het Erfgoedhuis Zusters van Liefde en De Kaap, een psychiatrische instelling voor kinderen (6-12 jaar). De zes sessies van 1,5 uur gingen door op donderdagnamiddag in het Erfgoedhuis. De sessies werden voorafgegaan door een kennismakingssessie in de leefgroep zelf. In de volgende sessies lag de focus op de combinatie van object handling en object storytelling waarbij toegewerkt werd naar het samen maken van stop-motion filmpjes. Daarvoor werd samengewerkt met regisseur Koen Vromman en monteur Fjodor Hoornaert. Tijdens sessie 6 werd een publiek toonmoment in De Kaap georganiseerd.

Levenskunst ontstond uit een samenwerking tussen het Huis van Alijn en wijkgezondheidscentra Rabot, De Sleep en ’t Vlot. Het project focuste zich op het bieden van een warme plek aan thuiswonende 65-plussers uit drie Gentse wijken (Rabot, Tolhuis-Sluizeken-Ham, Muide-Meulestede-Afrikalaan) op zoek naar sociale contacten. Zes wekelijkse sessies werden op dinsdagvoormiddag georganiseerd in het Huis van Alijn. De focus lag voornamelijk op object handling: objecten uit de collectie werden als hulpmiddel aangewend om na te denken over waarden, interesses en ervaringen. Tijdens de vijfde sessie kwamen organisaties langs om zich voor te stellen (Vier het Leven, BlinkOut en een psycholoog van het wijkgezondheidscentrum). In de laatste sessie kwam kunstenaar Sassafras De Bruyn een live illustratie maken.

EGV bestond ook uit een onderzoeksluik. Via een combinatie van participerende observatie, semigestructureerde interviews, informele gesprekken en ingebouwde reflectiemomenten werd onderzocht welke betekenis deze projecten kunnen hebben voor deelnemers. Opvallend genoeg blijkt die betekenis niet zomaar in een functionele logica te vatten. Het delen van levensverhalen, het voelen van verbinding, de ruimte voor humor en plezier, …  belichten ervaringen die minder tastbaar zijn, precies omdat ze het perspectief van de individuele overleving of comfort overstijgen en getuigen van een gemeenschappelijke wereld die we delen met anderen. Tegenover de groeiende vraag naar de impact van welzijnsgerichte cultureel erfgoedinterventies, willen we er daarom voor pleiten om dergelijke projecten tevens te benaderen vanuit hun zinvolheid voor deelnemers. 

Partnerorganisaties

Hoofdpartners:

  • Huis van Alijn
  • Erfgoedhuis Zusters van Liefde

Partners onderzoek:

  • UGent: Lieselot De Wilde

Partners pilootprojecten:

  • Pilootproject 1 o.l.v. Museum dr. Guislain i.s.m. Fioretti (psychiatrische instelling voor kinderen en jongeren): Psychiatrisch Centrum Guislain - Fioretti
  • Pilootproject 2 o.l.v. Huis van Alijn ism KóMee vzw
  • Pilootproject 3 o.l.v. Erfgoedhuis ism PC KARUS - De Kaap (de kinder- en jongerenafdeling van Karus)
  • Pilootproject 4 o.l.v. Huis van Alijn ism wijkgezondheidscentra ’t Vlot, De Sleep en Rabot
Leden stuurgroep

Stuurgroep:

  • Museum Dr. Guislain
  • Huis van Alijn
  • Erfgoedhuis Zusters van Liefde
  • UGent: Lieselot De Wilde

Klankbordgroep:

  • Leden van de Stuurgroep
  • Alexander Vander Stichele 
  • Pascal Janssens 
  • Bart De Nil 
  • Peter Dierinck 
  • Tessa Kerre 
  • Mieke Embo 

Praktische info

Looptijd van
Looptijd tot
Organisatienaam
Museum Dr. Guislain
Contactpersoon
Eline Van de Voorde
Adres
Jozef Guislainstraat 43b, 9000 Gent
Telefoon
09 39 86 950
Financieringsbron(nen)

Projectsubsidie als landelijk cultureel-erfgoedproject

Eigen inbreng van Museum Dr. Guislain, Huis van Alijn, Erfgoedhuis Zusters van Liefde (personeelsinzet).

Andere projecten

TENTOONSTELLINGSTHEMA’S & UITWERKING DE TENTOONSTELLING, HET KLOOSTER EN HAAR SCENOGRAFIE De tentoonstelling, die plaatsvindt op ...

Het project ‘Stafkaart van het migrantenmiddenveld en zijn erfgoed in Vlaanderen en Brussel, 1830-heden’ werd ...

Machinaal erfgoed bewaren en presenteren aan een publiek? Dat kan op verschillende manieren en de ...